#3 "Oskar i pani Róża" Eric-Emmanuel Schmitt

Tytuł: "Oskar i pani Róża" 

Autor: Eric - Emmanuel Schmitt

Tłumaczenie: Barbara Grzegorzewska 

Wydawnictwo: Znak litera nova 

Liczba stron: 88

Rok wydania: 2011

Czy w ciągu dwunastu dni można poznać smak życia i odkryć jego najgłębszy sens?

     "Oskar i pani Róża" to jedna z najpiękniejszych i najsłynniejszych powieści Erica - Emmanuela Schmitta. Francuski pisarz został wyróżniony w 2010 roku nagrodą Le Prix Goncourt de la Nouvelle. Schmitt jest także autorem słynnego "Pana Ibrahima i kwiatów Koranu". Eric napisał swoją pierwszą powieść w wieku 11 lat. Uczęszczał do Ecde normale superieure, jednej z przodujących francuskich uczelni humanistycznych. Zdobył tam najbardziej prestiżowy z francuskich certyfikatów nauczycielskich oraz doktorat z filozofii. 

" ...życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć."  

     Bohaterem książki pt. "Oskar i pani róża" jest dziesięcioletni Oskar. Chłopiec choruje na raka, a swoim domem określa szpital. Na oddziale jest tajemnicza pani Róża, która ma za sobą karierę zapaśniczki, a swoimi opowieściami potrafi umilić czas i podnieść na duchu. Oskar darzy kobietę sympatią i określa ją ciocią. Pani Róża pomaga mu rozwiązywać problemy i doradza w wielu sprawach. To ona proponuje mu, żeby każdy kolejny dzień traktował jak 10 lat. 

"Jeżeli będę zajmował się tym, co myślą głupcy, nie będę miał czasu na to, o czym myślą ludzie inteligentni."

    Książka pisana jest lekkim językiem. Autor wprowadza zwroty z języka potocznego, co nadaje utworowi charakter bardziej współczesny oraz dostępność i łatwość w odbiorze dla każdego. Powieść pisana jest w formie listów, dlatego szybko się ja czyta. Schmitt świetnie utrzymuje wartkość akcji. Nie ma momentu w całej ksiażce, który nudziłby. Utwór wzrusza, ale także rozśmiesza. Postacie są bardzo dobrze wykreowane. Autor nie wyidealizował ich.

"Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera."

   "Oskar i pani Róża" jest fantastyczną powieścią. Wywołuje u czytelnika mnóstwo emocji. Najczęściej na przemian uczucia radości i smutku. Ma charakter uniwersalny, więc przeczytać może ją każdy bez względu na wiek. Na pewno warto poświęcić na nią czas. Polecam ją wszystkim. Jest odpowiednia dla dorosłych, młodzieży i dorastających dzieci. Moim zdaniem to książka, którą powinien przeczytać kazdy. Zgadzam się ze słowami redaktora gazety "Przekrój", że "działa jak ekstrakt przywracający wiarę".

"Kiedy spotka się kogoś miłego, zwykle myśli się, że jest biedny."

Ocena 10/10

~Ami