#7 "Dziewczyna z pomarańczami" Jostein Gaarder

Tytuł: „Dziewczyna z pomarańczami”

Autor:  Jostein Gaarder

Tłumaczenie: Iwona Zimnicka

Wydawnictwo: Jacek Santorski & Co

Ilość stron: 144

Rok wydania: 2007

              

Marzenie o czymś nieprawdopodobnym ma własną nazwę. Nazywamy je nadzieją.






  „Dziewczyna z pomarańczami” to wbrew pozorom opowieść o chłopcu. Georg jest piętnastolatkiem,  który po jedenastu latach dostaje odnaleziony przez babcię list od swojego zmarłego ojca. Wiadomość leżała przez tyle lat w dziecięcej spacerówce. Z fabuły nie można powiedzieć nic więcej, żeby nie zdradzić żadnych wątków. Książka pokazuję siłę miłości, siłę obietnicy, a także to jak potężna może być wytrwałość w szukaniu i dążeniu do celu. Myślę, że jest to też historia o przemijaniu, o tym, jakie jest nasze życie i czym właściwie ono jest.

„Ale niestety, Georg, złodzieje grasują. Nieproszeni goście wysysają ze mnie siły życiowe. Powinni się wstydzić”

                Sądzę, że można porównać tę powieść Gaardera do powieści Johna Greena. Książka mimo że porusza bardzo wiele poważnych problemów, np. śmierci, choroby czy miłości rodzicielskiej, nie jest utworem, po którym ma się tzw. kaca książkowego w przeciwieństwie do „Gwiazd naszych wina”.  Ta motywuje do refleksji nad swoim życiem, ale nie przygnębia. „Daje kopniaka”, żeby te życie zmienić, bo nie będzie ono trwało wiecznie i napełnia nas jakąś pozytywną energią. Uświadamia także, aby nigdy nie żałować, że przyszliśmy na ten świat. 

                 Autor zadaje często w swoich utworach filozoficzne pytania. Nie przytłaczają one jednak wbrew pozorom, lecz nadają tekstowi wartości.      

Książka, moim zdaniem, jest przeznaczona dla wszystkich nastolatków i osób starszych. Myślę, że spodoba się córce, mamie i babci.

          Podczas pisania tej recenzji, dowiedziałam się również, że w 2009 roku powstał film na podstawie tej powieści. Nie miałam jeszcze okazji obejrzeć, ale na pewno sięgnę po niego w najbliższej wolnej chwili :) 

8/10